Simon-Jude Honnorat
Pels articles omonims, veire Honnorat.
.JPG)
| Naissença | |
|---|---|
| Decès |
(a 69 ans) Dinha |
| Nacionalitat | |
| Activitats |
Mètja (- |
| Conjonch |
Rose-Marie-Véronique Gariel |
Diccionari provençal-francés o diccionari de la lenga d'òc anciana e modèrna (d) |
Simon-Jude Honnorat es un doctor en medecina, naturalista e lexicograf francés, nascut lo al masatge del Naut-Villard a Allos e mòrt lo a Digne (Aups de Provença Nauta).
Biografia[modificar | modificar lo còdi]
S'es interessat a l'istòria de Provença e a sos dialèctes variats. Es considerat coma un dels fondators de la recèrca scientifica sus la lenga d'òc. Es l'autor del Diccionari Provençal-Français o diccionari de la lenga d'òc anciana e modèrna dont l'escritura sembla a una escritura intermediària entre l'escritura mistralenca e l'escritura classica plan pròcha del niçard mistralenc que d'autres sosdialèctes provençals en mistralenc. Se nòta que los diftongs amb -u son sostenguts per l'apondi d'un -o (souleou) e que lo -o final tipic dels mistralencs es remplaçat pel manten del -a d'origina (mountagna).
Colleccionaire, constituïguèt a Digne un gabinet de curiositat (colleccion numismatica, erbari, animals naturalizats, insèctes, fossils, minerals, cauquilhas, pèças arqueologicas....) famós, que foguèt dispersat après sa mòrt. Sa bibliotèca privada èra egalament famosa. Foguèt un collaborator regular de divèrsas publicacions e societats sabentas.
Sul plan politic, lo doctor Honnorat èra legitimista. Demissionèt en 1830 del pòst de director de las pòstas a Digna, qu'ocupava en mai de sas nombrosas autras activitats, per tal de prestar pas jurament a Louis-Philippe, çò que li daissèt mai de lésers per sas diferentas recèrcas.
Epitafi[modificar | modificar lo còdi]
Son epitafi es la seguenta :
"AICÍ-JAI :
SIMON-JUDE HONNORAT
Doctor en Medecina
Nascut a ALLOS lo
Saberut modèst
Amic dels paures
Mòrt a Digne lo
Daissant per eretatge
a son país
un monument de sa lenga
als maluroses
lo sovenir de sos benfaches
a sos mainatges
l'exemple de sas vertuts
al près d'el
pausan las cendres
de
Rose-Marie-Véronique GARIEL
sa caritabla esposa"
Familha[modificar | modificar lo còdi]
Per sa femna Rose Gariel (eissida d'una familha notabla d'Allos), es lo conhat de Hyacinthe Gariel (1778-1849), conselhièr a la Cort reiala de Grenòble (retirat en 1830 a Allos per ostilitat de cap a Louis-Philippe) e bibliofil e colleccionaire d'incunables e de manuscrits rars, amic dels fraires Champollion e de Berriat-Saint-Prix. Es egalament lo conhat de Fortuné Gariel, conselhièr al tribunal civil de Grenòble, qu'èra lo paire de Hyacinthe Gariel, bibliotecària, erudit e istorian.
Son filh, Hyacinthe Honnorat (1801-1883), diguèt Honnorat-Bocquet (de nom de son esposa) foguèt negociant en grans e de fusta dins la region lionesa puèi a Lilla. Elegit conselhièr municipal de Lilla a la fin del regne de Loís-Felip, foguèt cargat de proclamar la Republica dins divèrsas localitats del Nòrd en 1848 e membre del Comitat republican. Inquietat coma republican pendent lo còp d'Estat de 1851, foguèt un opausant resolgut a l'Empèri. Elegit conselhièr general de Lilla a la debuta de la III° Republica, foguèt pressentit per èsser candidat a las eleccions senatorialas mas se desistiguèt fin finala al benefici del general Faidherbe (Marc Frangi: "lo filh del doctor Honnorat, Honnorat-Bocquet", Annals de Nauta-Provença, n° 334, 1999 e "Un republican provençal a Lilla", sit de l'Associacion 185:https://1851.fr//hommes.fr [archiu]).
Lo doctor Honnorat portava lo meteis nom e èra originari del meteis masatge que lo senator dels Basses Alps André Honnorat (1868-1950). Las doas familhas declaravan d'autre biais èsser "cosinas" e figuravan recipròcament sus las anóncias familialas de las unes e dels autres sens que la realitat d'aquela parentat supausada aja pogut èsser establida. Lo paire d'André Honnorat èra d'autre biais lo filhòl del filh del doctor Honnorat. Encara en 1918, André Honnorat faguèt efectuar per determinar lo sòrt de sa « cosina » Rosalie Rommel (1843-1917), pichona filha del doctor Honnorat, qu'èra demorada a Lilla pendent l'ocupacion alemanda (Marc Frangi, Op.cit).
Sas publicacions[modificar | modificar lo còdi]
- Son obratge mai celèbre es lo Diccionari Provencal-Français o diccionari de la lenga d'òc anciana e modèrna, (Repaus editor, Digne, 1846-1847). Reedicion CPM, Raphèle-las-Arle, amb un prefaci de Pierre Fabre.
- Vocabulari francoprovençal, tirat-a-part del Diccionari Provencal-Français, editat per Repaus editor, Digne, 1848
- Catalòg de las plantas de Provença, es pas estat publicat qu'en partida dins los Annals de las Sciéncias e de l'Industria del Miègjorn de França, la mai granda partida d'aquel catalòg essent demorada a l'estat de manuscrit (no 1149 de la Bibliotèca municipala de Grenòble)
- sa tèsi : L'Istòria naturala, quimica e medicala de las Cantaridas, París, 1807
- Tractat de las coneissenças quimicas aplicadas als fenomèns de la natura que li valguèt, lo 30 fructidor an XI de la Republica una e indivisibla (1802), lo primièr prèmi de quimia, decernit pel prefècte d'Isèra, "per recompensa de sas capitadas e de son assiduitat"
- Mantun article dins los Annals dels Basses Alps.
Nòtas e referéncias[modificar | modificar lo còdi]
Veire tanben[modificar | modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | modificar lo còdi]
- Biografia complèta : [1]
- Biografia per l'abat Jean-Esperit Pellissier : [2]
- Diccionari provençal-francés :
Ligams extèrns[modificar | modificar lo còdi]
- Ressorsa relativa a la recèrca :
