Acadèmia catolica de França 3
« Non intratur in veritatem, nisi per charitatem » (Se dintra dins la vertat que per la caritat), Sant Agustin, Contrèt Faustum, 32, 18. |
| Fondacion | |
|---|---|
| Origina |
« Centre catolic dels intellectuals franceses » creat en 1945 Acadèmias catolicas d'Alemanha Vatican II |
| Zòna d'activitat | |
|---|---|
| Caracteriza |
Associacion lei de 1901 Entrepresa a tòca non lucrativa |
| Forma juridica | |
| Estructura |
Un « conselh scientific » Un « còs academic » |
| Finançament |
dons e cotizacions |
| Objectiu |
« Metre en ligam las institucions e las personas qu'o desiran, dont la produccion fa pròva d'un estacament a la tradicion intellectuala del catolicisme aital coma a son actualizacion » |
| Sèti | |
| País |
| Membres | |
|---|---|
| Fondator |
Un comitat d'intellectuals catolics franceses |
| President |
Philippe Capelle-Dumont (dempuèi ) |
| Secretari general |
Jean-Luc A. Chartier |
| Personas claus | |
| Afiliacion | |
| Sit web |
L'Acadèmia catolica de França es una institucion fondada en 2008 per d'intellectuals catolics franceses per favorizar lo rencontre dels universitaris estacats al catolicisme e metre endavant lors idèas. Organiza de collòquis e pren posicion sus de questions d'actualitat. La publicacion en 2022, al nom de l'acadèmia e sens consulta de l'ensemble de sos membres, d'una critica virulenta del rapòrt Sauvé sus la pédocriminalité dins la Glèisa catolica suscita la polemica e conduch dètz de sos membres a ne demissionar.
Istòria[modificar | modificar lo còdi]
Lo un comitat restrech s'amassèt al Collègi dels Bernardins. En genièr de 2009, lo novèl burèu constituït del prèire e filosòf Philippe Capelle-Dumont (president), del professor de medecina immunologista Edgardo D. Carosella e del paire Jean-Robert Armogathe (vicepresidents) aital coma de professor e filosòf Pierre Manent (secretari) organizan una primièra reünion. En març de 2009 se ten la primièra reünion del « conselh scientific » e l'eleccion dels primièrs membres del « còs academic ». Inspirada de l'Acadèmia catolica de Maiança, en Alemanha, l'Acadèmia catolica de França es compausada de 70 clèrgues e de laïcs. Sa « còs academic » compte 84 % de laïcs[2]. Lo congrès inaugural de l'acadèmia s'es tengut lo .
Segon Isabelle de Gaulmyn, redactritz en cap del quotidian catolic La Crotz, la creacion d'una « Acadèmia catolica de França », sostenguda per las uèch facultats de teologia catolicas e l'Escòla biblica de Jerusalèm, a per mira de prepausar una expertesa e portar remèdi a la fin simbolica de la figura de l'intellectual catolic, après la mòrt de René Rémond[3].
La tòca afichada de la creacion de la « Acadèmia catolica de França » es de far òbra de transmission del patrimòni crestian, d'obertura e de creativitat[4].
S'inspira d'acadèmias catolicas alemandas, talas la de Münster, que se son évertuées a aplicar lo renovelament teologic de las annadas 1950 qu'abotís a Vatican II[4].
Acadèmia catolica de França[modificar | modificar lo còdi]
Lo prèire e professor de filosofia Philippe Capelle-Dumont, president-degan de l'Acadèmia, ne balha una definicion se referissent exprèssament a l'Acadèmia catolica de Maiança :
« lo lexèma « Acadèmia » designa una amassada de gents de letras, de saberuts e/o d'artistas reconeguts per lors pars, avent per mission de velhar als usatges dins lors disciplinas respectivas e de publicar d'obratges. Incarna tanben plan de formulas institucionalas variablas, d'escambis e de produccion de sabers. Almens, caduna d'elas dins son especialitat, a per finalitats de « transmetre », de « recercar » e de « crear » [...] sus la basa de tèmas causits en ligam amb l'actualitat, soucieu[sas] de far avançar la reflexion dins una articulacion positiva amb la fe crestiana »[5].
L'Acadèmia desira pas anar a la contra de l'ecumenisme de Vatican II. De meteissa faiçon, lo fach qu'ela siá francesa indusís pas cap d'exclusion geografica mas permet de considerar a plus long tèrme la creacion de « collègis regionals academics » autonòms sul modèl alemand[4].
Objectius de l'Acadèmia[modificar | modificar lo còdi]
Al començament 2008, los membres fondators an desirat metre en valor « la plaça e la reconeissença dins l'espaci public, de la produccion intellectuala estacada al crestianisme, al catolicisme en particular. » Se n'èra besonh, lo discors de Benesech XVI als Bernardins[6] adreçat al mond de la cultura a encoratjat los iniciadors del projècte a o menar a tèrme.
Segon lo president Philippe Capelle-Dumont, l'acadèmia deu comportar dos pilars[réf. desirada] :
Lo primièr, de tip federator, deu far pròva del caractèr associatiu (de tip lei de 1901) d'aquela acadèmia clarament estacada al catolicisme, caractèr garantit pels articles 7 e 10 dels estatuts.
Lo segond inscrich dins los articles 15 e 16 consistís en un « còs academic » animat per un « conselh academic » compausat de « personalitats de diferentas disciplinas, scientificas, filosoficas, teologicas, artisticas e juridicas, e dont l'òbra es reconeguda ».
Mission del « còs academic »[modificar | modificar lo còdi]
Philippe Capelle-Dumont atribuís tres missions complementàrias al « còs academic[7] » del « Acadèmia catolica de França ».
Primièr, l'acadèmia deu « representar l'excelléncia disciplinària dins una instància de conviccion catolica[8] »[font insufisenta].
En segond luòc, la mission del « còs academic » serà de « far avançar la reflexion sus de tèmas causits, d'actualitat intellectuala o sociala ».
Enfin, d'en darrièr, lo « còs academic » deure « intervenir dins l'encastre de rencontres pontuals amb los mèdias de cultura ».
Pel teologian protestant Olivier Abel, apareis primordial de crear « un collectiu d'intellectuals » que pòsca « pensar l'eretatge catolic de faiçon critica ». Segon el, l'Acadèmia catolica s'inscriu « dins una tradicion e una dimension culturala »[9]. Per Françoise Parmentier egalament, dins la « galaxia del mond crestian », lo « Acadèmia catolica de França » a sa plaça[10].
Òbras e realizacions[modificar | modificar lo còdi]
Dempuèi sa creacion, l'Acadèmia catolica de França a organizat mantun collòqui per an. Lo primièr s'es tengut lo dins l'encastre de l'annada europèa contra l'exclusion e s'entitolava « Pauretats e urgéncias socialas ».
« Presa de posicion » sul rapòrt Sauvé e demissions[modificar | modificar lo còdi]
En 2021, uèch membres de l'Acadèmia – demest los quals son president, l'ancian senator e actual degan de la facultat de sciéncias socialas e economicas de l'Institut catolic de París Hugues Portelli, lo prèire e istorian Jean-Robert Armogathe e lo filosòf Pierre Manent – fan arribar al president de la Conferéncia dels avesques de France Éric de Moulins-Beaufort aital coma al nonci apostolic en França [11] un document de quinze paginas[12], « [parat] del nom de l'Acadèmia catolica tot en afirmant agir pas en son nom »[13], plan critic del rapòrt de la comission independenta suls abuses sexuals dins la Glèisa (CIASE) e contestant sas conclusions[14],[12]. Aquela demarcha al nom de l'acadèmia e sens consulta de l'ensemble de sos membres competents sul subjècte suscita la polemica e conduch dètz d'entre eles a ne demissionar[15], sustot Éric de Moulins-Beaufort, la teologiana Véronique Margron, la filosòfa Chantal Delsol, la teologiana éticienne Marie-Jo Thiel, lo genetician Jean-François Mattei[13] o encara l'istoriana Nicole Lemaître[16].
Aquel rapòrt al nom de l'Acadèmia, que segon lo jornal Le Monde « trobava un resson dins d'unes segments conservators de la Glèisa catolica » es contradich per doas expertesas posterioras, realizadas per d'estatisticians de l'INSEE e pel sociològ François Héran, e la CIASE ne publica una refutacion puntejat per ponch[17].
Los membres[modificar | modificar lo còdi]
Membre de l'Acadèmia catolica de França
Composicion del burèu en 2021[modificar | modificar lo còdi]
- Hugues Portelli, president
- Jean-Dominique Durand, vicepresident
- Yvonne Flour, vicepresidenta
- Jean-Luc A. Chartier, secretari general
- Isabelle Moulin, tresaurièra
- Antoine de Romanet, membre representant la Conferéncia dels avesques de France
- Jean-Robert Armogathe, conselhièr del President
- Edgardo D. Carosella, cargat de las relacions interacademicas e internacionalas
- Marie-Jeanne Coutagne, cargada dels collègis regionals
- Thierry Magnin, membre
- Jacques Pelletier, membre
Societaris institucionals[modificar | modificar lo còdi]
L'Acadèmia catolica de França a beneficiat del supòrt d'un certan nombre d'institucions catolicas nacionalas pendent sa creacion.
Revistas[modificar | modificar lo còdi]
- Revista d'etica e de teologia morala (director : Laurent Lemoine)
- Revista tomista (director : Serge Bonino)
- Revista catolica internacionala Communio (director : Serge Landas)
Obratges e publicacions[modificar | modificar lo còdi]
Libres[modificar | modificar lo còdi]
- Dieu, lo temps e la vida, Collòqui inaugural de l'Acadèmia catolica de França, . Actes publicats dins « Transversalitats no 110 », Institut catolic de París, (abril-) ; Paraulas e silenci del , 120 paginas (ISBN 978-2-88918-023-3).
- De poètas e Dieu, Jornada d'estudi organizat lo per la seccion arts e letras de l'acadèmia, Actes publicats dins « Transversalitats no 120 », Institut catolic de París, (octobre-)
- Pauretats e urgéncias socialas, obratge collectiu amassant las contribucions de Jean-Robert Armogathe – Philippe Capelle-Dumont – Jean-Pierre Dupuy – Xavier Emmanuelli – Pierre de Lausun – Peter McCormick – Pierre Manent – Michaël W. Oborne.
Nòtas e referéncias[modificar | modificar lo còdi]
- 12 per la seccion I : medecina, sciéncias de la vida e de l'univèrs ; 14 per la seccion II : sciéncias umanas e socialas ; 13 per la seccion III : filosofia e teologia ; 10 per la seccion IV : arts e letras ; 15 per la seccion V : drech e sciéncias economicas.
- « Naissença de l'Acadèmia catolica de França »
- « los intellectuals catolics en cèrca de visibilitat », La Crotz, (ISSN 0242-6056, lira en linha, consultat lo )
- La Crotz, quotidian no 38467, « Cinc membres del novèl còs academic », « Nathalie Nabert, creativitat e obertura de l'Acadèmia », Article del , p. 3.
- Philippe Capelle-Dumont, « Brèva genèsi », sus academiecatholiquedefrance.fr (consultat lo )
- Discors de Benesech XVI del al mond de la cultura in extenso
- L'Acadèmia catolica de França es compausada de doas instàncias. Sa « còs academic » qu'a l'origina compreniá 25 personalitats de diferentas disciplinas scientificas, filosoficas teologicas, artisticas e juridicas, dont l'òbra es reconeguda, compte d'ara enlà 70 membres. Los candidats son someses al vòte dels membres per un « conselh academic ».
- Totas las citacions d'aquela partida son tiradas de « Presentacion de l'Acadèmia catolica de França pel Degan Philippe Capelle-Dumont, president de l'Acadèmia catolica de França », « Quala es la mission del "Còs academic" coma tal ? »
- Elodie Maurot, « Pensar l'eretatge catolic », La Crotz, (ISSN 0242-6056, lira en linha)
- Prepaus de Françoise Parmentier, sociològa, membre de l'associacion « Confrontacions », reculhits per François-Xavier Magre per La Crotz, « Sèm pas en concurréncia », dimars , p. 3.
- Céline Hoyeau, « Jean-Marc Sauvé : « Res dins lo document de l'Acadèmia catolica remet pas en causa l'analisi de la Ciase » », La Crotz, (ISSN 0242-6056, lira en linha, consultat lo )
- Christophe Henning, « Mantun membre de l'Acadèmia catolica de França denóncian de feblesas dins lo rapòrt Sauvé », La Crotz, (ISSN 0242-6056, lira en linha, consultat lo )
- Cécile Chambraud, « Violéncias sexualas dins la Glèisa : Los avesques franceses afirman que lo papa sosten lors decisions après lo rapòrt Sauvé », Le Monde.fr, (lira en linha, consultat lo )
- Cécile Chambraud, « Pédocriminalité dins la Glèisa : de membres de l'Acadèmia catolica de França critiquen lo rapòrt Sauvé », sus Le Monde,
- Jean Cloadec, « Rififi a l'Acadèmia catolica de França | Reflets.info », sus Rebats, (consultat lo )
- « Ma demission de l'Acadèmia », sus Conferéncia catolica dels batejat-e-s francofòns, (consultat lo )
- Cécile Chambraud, « Pédocriminalité dins la Glèisa : la comission Sauvé respond a las criticas de l'Acadèmia catolica », Le Monde.fr, (lira en linha, consultat lo )
