2e regiment de cuirassièrs « reina » (regiment de cuirassièrs poméranien)
Pels articles omonims, veire 2e regiment.
| Fondacion | |
|---|---|
| Dissolucion |
| Tip |
Regiment de cuirassièrs |
|---|---|
| Sèti | |
| País |
.svg){kind=small}
Lo 2e regiment de cuirassièrs « reina » (regiment de cuirassièrs poméranien) (Kürassier-Regiment „Königin“ (Pommersches) Nr. 2) es una unitat militara de cavalariá de l'armada prussiana. Es fondat coma regiment de dragons e pòrta pas inicialament que lo nom del cap de regiment de l'anciana armada prussiana (numerotacion ulteriora D V). Ven conegut amb lo nom de « Dragons de Bayreuth ». Lo regiment es oficialament comptat coma de cavalariá pesuga al XIXe sègle, aquel classament es ja despassat en 1914. Lo tèxt de la celèbra marcha Der Hohenfriedberger («Auf, Ansbach-Dragoner! Auf, Ansbach-Bayreuth! ... ») canta a prepaus d'aquel regiment.
Istoric[modificar | modificar lo còdi]
Amb l'Òrdre del gabinet del 2 d'abril de 1717, quinze regiments a caval recebon l'òrdre de desplegar d'òmes e dels sosoficièrs per constituïr un regiment novèl de dragons. Lo 1er junh de 1717, lo regiment novèl de Halberstadt es mes en servici. L'Oberst Achaz von der Schulenburg (de) ven lo primièr cap del regiment. Al XVIIIe sègle, los regiments que son egalament ligats economicament a la direccion pòrtan lo nom de lors proprietaris. Puèi que lo regiment a de caps successius de l'aristocracia de Bayreuth, es quasi universalament apelat los « dragons de Bayreuth ». Lo trabalh al regiment es efectuat pels comandants que son :
- Comandants jos Frederic III de Brandeborg-Bayreuth
- Friedrich Wilhelm von Rochow
- 19 de mai de 1742: Oberstleutnant comte Adam Joachim von Podewils (de)
- 15 de setembre de 1753: Generalmajor David Hans Christoph von Lüderitz (de)
- 4 d'octobre de 1756 : Generalmajor Christian Siegfried von Krosigk (de)
- 5 de genièr de 1758 : Generalmajor Hans Sigismund von Zieten (de)
- 18 de setembre de 1758: Generalmajor Ehrentreich Friedrich von Aschersleben (de)
- 1760 : Generalmajor Christoph Karl von Bülow
- 9 de febrièr de 1763 : Oberst Friedrich Wilhelm Lölhöffel von Löwensprung (de)
Après la mòrt del margrave Frédéric, lo margrave Frédéric-Christian repren lo regiment.
- a partir de mai de 1771 : Oberst Friedrich Wilhelm Lölhöffel von Löwensprung (de)
- 16 de febrièr de 1780 : Oberst Maximilian von Mauschwitz (de)
- 16 de març de 1782 : Oberst prince Loís-Frederic de Württemberg
En 1806, la reina Loïsa de Prússia ven cap del regiment. Lo regiment recep amb AKO del 5 de març de 1806 lo nom « Dragons de la reina ». Après la mòrt de la reina, l'AKO del 4 d'agost de 1810 determina que lo regiment s'apelarà a jamai lo regiment de la reina.
Es donc cridat fins al 5 de novembre de 1816 « Regiment de dragons reina ». Lo 6 de novembre de 1816, es famós « 1er regiment de dragons (reina) », a partir del 28 de mai de 1819, es reclassat en regiment de cuirassièrs e s'apèla « 2e regiment de cuirassièrs reina ». Càmbia de nom un darrièr còp, lo 4 de junh de 1860 en : « 2e regiment de cuirassièrs reina (regiment de cuirassièrs poméranien) ».
Organizacion en agost de 1914[modificar | modificar lo còdi]
- 2e còsses d'armada (de) a Stettin - General comandant : general d'infantariá Alexander von Linsingen
- 3e division d'infantariá a Stettin - comandant : Generalleutnant Ferdinand von Trossel
- 3e brigada de cavalariá a Stettin - comandant : Generalmajor Otto von Unger
- 3e division d'infantariá a Stettin - comandant : Generalleutnant Ferdinand von Trossel
- Cap del regiment : l'emperadoira Augusta-Victoria
- Comandant de regiment: 1913–1914 e 1919–1920 (Oberstleutnant 1914) Generalmajor Hans von Knobelsdorff (1866–1947)
- Garnison : Pasewalk
Istoric de las garnisons, combats e batalhas[modificar | modificar lo còdi]
Amb de brèvas interrupcions, lo regiment es mes en garnison a Pasewalk (Pomerània occidentala) de 1721 a 1919, al XVIIIe sègle egalament a Gartz, Gollnow (fins en 1763/71), Bahn (a partir de 1763/71), Treptow-sus-la-Tollense, Ueckermünde. Lo sistèma de canton introduch jos Frederic-Guilhèm Ièr assigna lo regiment al « canton d'enrotlament» de Pomerània amb los burèus dins lo sègle XVIII: Wollin, Daber, Naugard, de las partidas de Greifenhagen, Saarzig e Randow (de), las vilas son Pasewalk, Gollnow, Gartz, Treptow, Daber, Fiddichow, de las partidas d'Uckermünde e Wollin. La reforma de l'armada prussiana met fin al sistèma cantonal per la conscripcion. Malgrat sa capitada a la batalha de Hohenfriedberg en 1745, lo regiment deu èsser avertit pel rei per alcoolisme excessiu. Los crimis de panatòri son venguts coneguts dins lo canton pauc abans la guèrra de Sèt Ans[1].
Lo regiment combat jos Frederic II dins la primièra e la segonda guèrra de Silèsia, en 1741 a Glogau, Breslau e la batalha de Mollwitz, en 1744-1745 près de Praga e lo 4 de junh de 1745, a la batalha de Hohenfriedberg, quand lo 5e regiment de dragons, egalament conegut jol nom dragons de Bayreuth segon son comandant de l'epòca, lo margrave de Bayreuth, captura 67 bandièras austrianas, cinc canons e 2500 presonièrs jols òrdres del general von Geßler. Pendent la guèrra de Sèt Ans, lo regiment combat a Lobositz (1756), Praga, Pirna e Leuthen (1757), Olmütz (1758), Friedland (1759) e Torgau (1760).
Pendent la guèrra de la primièra coalicion contra la Republica francesa en 1792, lo regiment se desplaça cap al sud-oèst e combat dins lo nòrd de França. Lo regiment participa a la batalha de Valmy puèi rejonh lo Palatinat e lo Bade.
Pendent la batalha de Jena contra l'emperador Napoleon lo 14 d'octobre de 1806, es quasi completament avalit. Reconstituïts, los dragons de la reina combaton dins la campanha d'Alemanha e la campanha de França en 1813-1815 dins las batalhas de Ligny, de Waterloo e de Meaux.
Dins la guèrra dels Ducats en 1864, lo regiment es mobilizat e desplaçat, mas a pauc de contactes amb l'enemic.
En 1866, dins la guèrra austro-prussiana contra Àustria, los cuirassièrs en Boèmia prenon part a la batalha de Sadowa e de Presbourg.
Guèrra francoprussiana[modificar | modificar lo còdi]
Dins la campanha contra França en 1870-1871, lo regiment combat lo 14 d'agost a Borny-Colombey, e lo 18 d'agost a Sant-Privat. Entre lo 1er setembre e lo 29 d'octobre de 1870, los cuirassièrs fan partida de l'armada de sètge de Mètz e Thionville. Aquò es seguit de combats a Beaune-la-Rolande, Moneda, Danzé e las 6 e 7 de genièr de 1871 a Sant-Amand e Villechauve-Villeporcher.
Primièra Guèrra Mondiala[modificar | modificar lo còdi]
Lo servici de la Primièra Guèrra Mondiala a luòc los tres quarts del temps en associacion amb lo 9e regiment d'uhlans (de) dins lo 3e brigada de cavalariá/6e division de cavalariá.
- 1914 : Avança per Belgica e combats ulteriors dins lo nòrd de França
- 1915 : Bataille d'ivèrn en Mazurie, combats en Lituània e en Corlàndia, batalha per Schaulen
- 1916 : Guèrra de trencadas dins las paluns del Pripiat, campanha contra Romania amb presa de Bucarèst lo 6 de
- decembre de 1917 : Servici de patrolha en Belgica e debuta de la formacion d'infantariá
- 1918 : Reddicion dels cavals, conversion en regiment de fusilhièrs de cavalariá dins l'associacion dels 6e division de fusilhièrs de cavalariá (de). Batalhas defensivas en Flandra, abans Cambrai e la posicion Hermann.
Aprèp-guèrra[modificar | modificar lo còdi]
Après l'armistici de Compiègne, la marcha de retorn a luòc, ont lo regiment es desmobilizat e fin finala dissolgut.
La tradicion es represa dins la Reichswehr pel 1er esquadron del 6e regiment de cavalièrs (de) a Pasewalk, mai tard, pel Panzerbataillon 153, Panzergrenadierbataillone 411 e 412 (na) de la Bundeswehr. Lo Panzergrenadierbataillon 411, que s'inscriu dins lo linhatge del regiment de cuirassièrs, celèbre lo « Jorn de Hohenfriedberg » a l'escasença de l'anniversari de la batalha de Hohenfriedberg amb un eveniment esportiu. La casèrna dins la quala se tròba lo PzGrenBtl 411 pòrta lo nom de « casèrna de cuirassièrs » en l'onor del regiment prussian.
Comandants[modificar | modificar lo còdi]
| Reng | Nom d'ostal | Data |
|---|---|---|
| Oberst | Karl August von Schäffer | 19 de junh de 1807 |
| Oberstleutnant | Adolf Friedrich von Oppen | 4 d'octobre de 1808 |
| Major | Otto von Brockhusen | 1811 |
| Oberstleutnant | Georg von Kameke | 1814 |
| Oberstleutnant | Adolph von Kurowski (de) | 5 de març de 1821 al 19 de març de 1833 |
| Oberstleutnant | Georg von Stülpnagel | 30 de març de 1833 |
| Oberstleutnant | Wilhelm von Barby (de) | 7 d'abril de 1842 al 9 de genièr de 1843 (cargat de la direccion) |
| Oberstleutnant / Oberst | Wilhelm von Barby | 10 de genièr de 1843 al 12 de mai de 1848 |
| Oberstleutnant | Karl von Schwemmler | 1848 |
| Oberstleutnant | Wilhelm von Below | 1852 |
| Major | Louis von Stößel | 1855 |
| Major | Albert von Rheinbaben | 1857 |
| Oberst | Adalbert von Enckevort | 1860 |
| Major | Heinrich von Klützow (de) | 1861 |
| Oberstleutnant | August von Schävenbach | 1861 |
| Major | Emil von Pfuhl (de) | 1867 |
| Alfred Meyern von Hohenberg | 1873 | |
| Ludwig von Ostau | 1876 | |
| Otto Spies de Büllesheim | 3 de novembre de 1881 | |
| Major / Oberstleutnant / Oberst | Karl von Rabe (de) | 13 de març de 1888 al 15 de julhet de 1891 |
| Oldwig de Natzmer | 16 de julhet de 1891 | |
| Major / a partir de 20 de mai de 1893 Oberstleutnant | Hermann von Vietinghoff gen. Scheel (de) | 18 d'octobre de 1892 |
| Limbrecht von Schlieffen | 18 d'octobre de 1895 | |
| Oberst | Otto von Schwerin (de) | 15 de decembre de 1900 |
Unifòrm, equipament[modificar | modificar lo còdi]
Unifòrm de 1914[modificar | modificar lo còdi]
- Tunica de servici en rotlèu blanc o blau escur, escudet cremesin, revèrs suedés, còl redond, botons argentats, trenas e galons
- Coirassa de parada (abans e rèira)
- Casco de cuirassièr en tombak amb bendèl Hohenfriedberg 4. Juni 1745
- Espatletas amb lo nom « L » jos la corona
- Particularitats : en mai del bendèl sus l'agla del casco, lo regiment a doas granadas en laton enflamadas sus las cartochas, que li son estadas atribuïdas per Frederic II.
Ja amb l'AKO del 14 de febrièr de 1907 e partir de 1909-1910, l'unifòrm colorat es remplaçat pel primièr còp per l'unifòrm de servici sul terren gris (M 1910) a l'escasença de la manòbra imperiala de 1913. L'equipament de cuèr e las bòtas son de color marrona natural, lo casco es recobèrt d'un revestiment en teissut apelada canavèra. La cartouchière e la cartocha son pas mai mesas per aquel unifòrm.
Bibliografia[modificar | modificar lo còdi]
- Hans Bleckwenn, Die friderizianischen Uniformen 1753-1786, panatòri. Band III: Berittene Truppen, (ISBN 3-88379-444-9)
- H. Ravenstein (Berb.): Historische Darstellung der wichtigsten Ereignisse dels Königlich-Preußischen Zweiten Kürassier Regiments (genannt Königin) von dessen Stiftung im Jahre 1717 bis zum Jahre 1820. Ernst Siegfried Mittler, Berlin 1827. (Digitalisat).
- Hugo F.W. Schulz, Die Preußischen Kavallerie-Regimenter 1913/1914,
- Zustand der Königlichen Preussischen Armee im Jahr 1787. S. 126. (Digitalisat).
- Heinrich Ravenstein, Geschichte dels Königlich Preußischen zweiten Kürassier-Regiments Königin, 1842, Digitalisat
- Krister von Albedyll (de), Gedenkblätter der Königin-Kürassiere metèt Nachträgen und Fortsetzung der Personalien aus der Regimentsgeschichte bis 1919., Buchdruckerei von Julius Scheidling, Pasewalk, 1919.
Referéncias[modificar | modificar lo còdi]
- Hans Bleckwenn, Die friderizianischen Uniformen 1753-1786, (ISBN 3-88379-444-9) Band III, S. 107.
Ligams extèrns[modificar | modificar lo còdi]
