Escòla nacionala de la meteorologia

Un article de Wikipédia, l'enciclopèdia liura.
Page d’aide sur l’homonymie

Pels articles omonims, veire ENM.

Aquel article es un escapol pertocant las escòlas grandas.

Podètz partejar vòstras coneissenças en lo melhorant (coma ?) segon las recomandacions dels projèctes correspondents.

Escòla nacionala de la meteorologia
Istòria
Fondacion
1922[1]
Estatut
Tip
Director
Philippe Dandin
Membre de
Sit web
Chifras-claus
Estudiants
297 escolans en 2021[1], mai 800 escolans en formacion contunha en 2010
Ensenhaires
22 ensenhants e 400 vacataris en 2021[2]
Localizacion
País
Campus
Vila
Localizacion sus la carta de França
voir sur la carte de France
Localizacion sus la carta de Nauta Garona
voir sur la carte de la Haute-Garonne
Localizacion sus la carta de Tolosa
voir sur la carte de Toulouse

modificar - modificar lo còdi - modificar WikidataDocumentation du modèle

L'Escòla nacionala de la meteorologia (ENM) es l'una de las 204 escòlas d'engenhaires francesas acreditadas al a desliurar un diplòma d'engenhaire[4]. Plaçada jos la tutèla del ministèri de l'Ecologia, del Desvolopament duradís e de l'Energia, assegura entre autras, al nivèl nacional, la formacion iniciala e continua de l'ensemble del personal foncionari de Météo-France, servici meteorologic nacional francés[5]. Forma egalament a la meteorologia los especialistas en meteorologia de las Fòrças armadas (armada, aviacion e marina francesas), e dels engenhaires non foncionaris[6]. Dempuèi 2009, l'ENM es restacada a l'Institut nacional politecnic de Tolosa. Possedís son pròpri campus e dispausa egalament d'una antena dins lo campus de l'Escòla nacionala de l'aviacion civila per l'estudi de la meteorologia aeronautica[7].

Istòria[modificar | modificar lo còdi]

  • 1922 : creacion de l'Escòla de la meteorologia[1] ;
  • 1948 : installacion al Fòrt de Sant-Cyr[8] e París, servici dependent de l'Establiment d'estudis e de recèrcas meteorologicas de la Meteorologia nacionala[1] ;
  • 1969 : l'Escòla de la meteorologia ven l'Escòla nacionala de la meteorologia (ENM), plaçada jos l'autoritat dirècta del director de la Meteorologia nacionala[9] ;
  • 1982 : transferiment de l'ENM a Tolosa, sul sit de la Météopole[1] ;
  • 2002 : lo còs dels engenhaires de la meteorologia fusiona amb lo dels engenhaires dels ponts e cauçadas, que vendrà a son torn en 2009 lo còs novèl dels engenhaires dels ponts, de las aigas e dels bòsques (IPEF)
  • 2009 : restacament de l'ENM a l'Institut nacional politecnic de Tolosa.

Foncionament[modificar | modificar lo còdi]

Direccion[modificar | modificar lo còdi]

Philippe Dandin es lo director de l'Escòla nacionala de la meteorologia dempuèi setembre de 2021[10]. Los ancians directors de l'escòla comptan demest eles :

  • Daniel Rousseau de 1985 a 1997[11];
  • Jean-Pierre Chalon de 1997 a 2004[12];
  • Jean-Pierre Bourdette de 2004 a 2005[13];
  • François Lalaurette de 2005 a 2013[14];
  • Jean-Marc Bonnet de 2013 a 2019[15];
  • Didier Reboux de 2019 a 2021[16].

Formacion[modificar | modificar lo còdi]

Engenhaire de las òbras de la meteorologia[modificar | modificar lo còdi]

Los engenhaires de las òbras de la meteorologia seguisson una formacion de 3 ans en meteorologia e climatologia. Aquerisson de coneissenças scientificas e tecnicas en fisica de l'atmosfèra, matematicas, estatisticas, informatica, calcul scientific, modelizacion, prevision del temps, climatologia e sciéncias de l'engenhaire. Dos estatuts de recrutament existisson, un estatut civil e un estatut foncionari. Los engenhaires civils an vocacion a exercir lors foncions pertot dins la societat. Los escolans-engenhaires foncionaris rejonhon, tre lor dintrada a l'ENM, lo còs dels engenhaires de las òbras de la meteorologia[17], e an vocacion a exercir lors foncions dins Météo-France entre sortir de lor formacion.

Uèch mòdes de recrutament existisson[18] :

Tecnician superior de la meteorologia[modificar | modificar lo còdi]

Los tecnicians superiors de la meteorologia seguisson una formacion de 2 ans en meteorologia e climatologia. Existís doas filièras : espleitacion (TSE) e instruments e installacions (TSI). Dins la filièra espleitacion, los escolans-tecnicians son formats a l'analisi, la concepcion e la realizacion d'estudis e de servicis meteorologics e climatics, mas egalament administrar, analisar, tractar e valorizar de grandas basas de donadas meteorologicas. Dins la filièra instrumentacion, los escolans-tecnicians son formats a la preparacion, a l'installacion e al desplegament dels captadors, sistèmas e rets d'observacion meteorologicas, mas egalament a l'analisi e al tractament de donadas meteorologicas. Los escolans-tecnicians recrutats jos estatut foncionari rejonhon tre lor dintrada a l'ENM lo còs dels tecnicians superiors de la meteorologia[21], e an vocacion a exercir lors foncions dins Météo-France entre sortir de lor formacion.

Tres mòdes de recrutament existisson[18] :

Tecnician dels mestièrs de la meteorologia[modificar | modificar lo còdi]

Aquel diplòma, confòrm a las exigéncias de l'Organizacion meteorologica mondiala, es atribuït entre sortir d'un cursus de 18 mes seguit per d'estagiaris enviats per lor emplegaire, que sián las Fòrças armadas o dels servicis nacionals meteorologics estrangièrs. Requerís un bachelierat scientific (França).

Mastèr e mastères especializats[modificar | modificar lo còdi]

L'ENM co-abilita, en associacion amb l'universitat Tolosa III - Paul Sabatier, lo mastèr Sciéncias de l'ocean, de l'atmosfèra e del climat (SOAC)[22] ancianament entitolat Ocean, atmosfèra e susfàcias continentalas (OASC)[23]. L'escòla aculhís una partida dels corses de primièra annada d'escolaritat. L'escolaritat de segonda annada es constituïda de tres trajèctes, dont los trajèctes seguents an lors corses del primièr semèstre dispensats a l'ENM :

  • Dinamica del climat (DC) ;
  • Estudis environamentals (EE).

L'escòla co-organiza lo mastère especializat Gestion del desvolopament duradís e del cambiament climatic en associacion amb TBS Educacion e l'Escòla nacionala superiora agronomica de Tolosa, sens que los corses sián dispensats a l'ENM[24].

Ancianas formacions[modificar | modificar lo còdi]

Engenhaire de la meteorologia[modificar | modificar lo còdi]

L'escòla a format, fins en 2002, los engenhaires de la meteorologia (IM)[25],[26],[27], còs tecnic d'enquadrament superior de l'Estat, qu'a fusionat en 2002 amb lo còs dels engenhaires dels ponts e cauçadas, aqueste fusionant a son torn en 2009 amb lo còs dels engenhaires de l'engèni rural, de las aigas e dels bòsques per formar lo còs dels engenhaires dels ponts, de las aigas e dels bòsques (IPEF). Dempuèi 2002, la formacion dels engenhaires d'aqueles còsses eretièrs es assegurada per l'Escòla dels Ponts ParisTech, puèi dempuèi 2009, conjonchament per aquela darrièra e AgroParisTech[28]. En 2002, pendent la primièra fusion dels còsses, près de 200 engenhaires de la meteorologia èran en servici actiu[29].

Lo cursus dels engenhaires escolans de la meteorologia[30], d'una durada de 2 ans[25], èra alara obèrt coma trajècte d'especializacion de 4ème annada de l'Escòla politecnica, mas egalament a destinacion dels escolans diplomats de las escòlas normalas superioras (seccion sciéncias) e d'AgroParisTech (ancian Institut nacional agronomic Paris-Grignon).

Mastères especializats[modificar | modificar lo còdi]

L'escòla prepausava ancianament lo mastère especializat Éco-engenhariá[23] (MSEI), qu'es pas mai co-acreditat per l'ENM segon lo syllabus actualizat en 2021[31].

Personalités ligadas[modificar | modificar lo còdi]

Ancians escolans diplomats[modificar | modificar lo còdi]

Demest los ancians escolans de l'escòla, se compta mantun presentator metèo per la ràdio : Jacques Kessler de 1979 a 2013[32], Joël Collado de 1994 a 2015[33], Élodie Callac dempuèi 2013[34] per las antenas de France Inter e France info. Mantun ancian escolan es presentators metèo per la television : Louis Bodin dempuèi 2010[35] e Ange Noiret dempuèi 2023[36] sus TF1.

D'autres ancians escolans son venguts cercaires dont Florence Rabier, cercaira en assimilacion de donadas e directritz generala del Centre europèu per las previsions meteorologicas a mejan tèrme dempuèi 2016[37].

Mantun diplomat a egalament agut d'engatjaments politics o sindicals dont Anicet Lo Pors, ministre delegat al près del Primièr Ministre cargat de la Foncion publica de 1981 a 1983[38] o Yves Veyrier, secretari general del sindicat Fòrça obrièra de 2018 a 2022[39].

Classaments[modificar | modificar lo còdi]

Classament nacional [40] DAUR : Datèt Analysis for University Rankings

Plataforma d'orientacion comparativa per l'educacion superiora en França basada sus de critèris pertinents.

Annada Reng DAUR
2019 13
2020 31
2021 40

Vida estudianta[modificar | modificar lo còdi]

La vida associativa de l'ENM s'organiza jos la supervision del burèu dels escolans, lo « burô », del bar, lo « Barratge », e de nombroses clubs[41]. La màger part d'aqueles diferents actors son basats dins lo foguièr de l'escòla, espaci reservat als estudiants.

Nòtas e referéncias[modificar | modificar lo còdi]

  1. ↑ a b c d e e « Nòstra escòla », sus meteofrance.fr, Météo-France, (consultat lo ).
  2. ↑ a e b Vincent Capo-Canellas, « Rapòrt d'informacion n° 840 (2020-2021) fach al nom de la comission de las finanças sus Météo-France », sus senat.fr, (consultat lo ).
  3. ↑ « Escòla nacionala de la meteorologia », Conferéncia de las Escòlas Grandas (consultat lo ).
  4. ↑ Arrestat del 25 de febrièr de 2021 fixant la lista de las escòlas acreditadas a desliurar un títol d'engenhaire diplomat.
  5. ↑ « Meteorològ », sus cidj.com (consultat lo ).
  6. ↑ « l'Escòla nacionala de la meteorologia forma de passionats del climat », Los Ressons,‎ (lira en linha).
  7. ↑ « Escòla nacionala de meteorologia (ENM) », sus fonction-publique.gouv.fr (consultat lo ).
  8. ↑ « l'Escòla nacionala de la meteorologia forma de passionats del climat », sus lesechos.fr, (consultat lo ).
  9. ↑ Météo-France, « l'escòla Nacionala De la Meteorologia : Presentacion e formacions », sus gralon.net, (consultat lo ).
  10. ↑ « Metèo e Climat informacion N°87 », sus meteoetclimat.fr, (consultat lo ).
  11. ↑ « las temperaturas en Illa de França de 1676 a 2008 », sus inrap.fr (consultat lo ).
  12. ↑ « Biografia Jean-Pierre Chalon », sus futura-sciences.com (consultat lo ).
  13. ↑ Météo-France, Rapòrt d'activitat 2004, , 75 p. (ISSN 1166-732X, lira en linha), p. 62.
  14. ↑ Météo-France, Rapòrt d'activitat 2005, , 76 p. (ISSN 1166-732X, lira en linha), p. 66.
  15. ↑ Météo-France, Rapòrt d'activitat 2013, , 87 p. (ISSN 1166-732X, lira en linha), p. 9.
  16. ↑ Météo-France, Rapòrt d'activitat 2019, , 66 p. (ISSN 1166-732X, lira en linha), p. 62.
  17. ↑ « Decret n°65-184 del 5 de març de 1965 relatiu a l'estatut particular dels engenhaires de las òbras de la meteorologia. », sus legifrance.gouv.fr, (consultat lo ).
  18. ↑ a e b Escòla Nacionala de la Meteorologia, « Modalitats de dintradas a l'Escòla Nacionala de la Meteorologia (ENM). », sus meteofrance.fr, (consultat lo ).
  19. ↑ « Escòlas Concorses Minas-Télécom », sus concours-mines-telecom.fr, (consultat lo ).
  20. ↑ « Concors 2021 : l'EIVP intègra lo concors Minas-Télécom », sus eivp-paris.fr, (consultat lo ).
  21. ↑ « Decret n° 2011-1139 del 21 de setembre de 2011 portant estatut particular del còs dels tecnicians superiors de la meteorologia », sus legifrance.gouv.fr, (consultat lo ).
  22. ↑ « Mastèr SOAC - Sciéncias de l'Ocean, de l'Atmosfèra e del Climat », sus master-soac-toulouse.obs-mip.fr, (consultat lo ).
  23. ↑ a e b « l'Escòla nacionala de la metèo atira de mai en mai los joves », La Dépêche,‎ (lira en linha).
  24. ↑ « l'Escòla nacionala de la meteorologia : la formacion iniciala », sus meteofrance.fr, (consultat lo ).
  25. ↑ a e b « Decret n°63-1376 del 24 de decembre de 1963 portant estatut del còs dels engenhaires de la meteorologia », sus legifrance.gouv.fr, (consultat lo ).
  26. ↑ « Rapòrt sus l'establiment public administratiu Météo-France. B. L'integracion dins lo còs dels Ponts e Cauçadas », sus senat.fr, (consultat lo ).
  27. ↑ « Decret n°2002-523 del 16 d'abril de 2002 portant estatut particular del còs dels engenhaires dels ponts e cauçadas. », sus legifrance.gouv.fr, (consultat lo ).
  28. ↑ « Rejónher lo còs dels engenhaires dels ponts, de las aigas e dels bòsques », sus agroparistech.fr, (consultat lo ).
  29. ↑ Julie Gervais, « Fusionar per durar ? Legitimitat institucionala e retribucions materialas dins las recomposicions de còsses en França », sus cairn.info, (consultat lo ).
  30. ↑ « Decret n°69-127 del 3 de febrièr de 1969 fixant l'organizacion e lo foncionament de l'escòla nacionala de la meteorologia. », sus legifrance.gouv.fr, (consultat lo ).
  31. ↑ « Mastère especializat Eco-engenhariá », sus inp-toulouse.fr, (consultat lo ).
  32. ↑ Jeanne Ferney, « Jacques Kessler, discret messatgièr del temps que fa. », sus la-croix.com, (consultat lo ).
  33. ↑ « [Retrach] Joël Collado, la votz tolosana de la metèo, escartat de Ràdio França. », sus actu.fr, (consultat lo ).
  34. ↑ « los diplomat(e)s de l'ENM : Élodie Callac. », sus meteofrance.fr, (consultat lo ).
  35. ↑ « Louis Bodin - TF1 e Vosautras. », sus tf1.fr, (consultat lo ).
  36. ↑ Bénédicte Dupont, « Ange Noiret, presentator metèo sus TF1 e LCI : "es a Tolosa qu'ai tot aprés". », sus francebleu.fr, (consultat lo ).
  37. ↑ « los diplomat(e)s de l'ENM : Florence Rabier. », sus meteofrance.fr, (consultat lo ).
  38. ↑ « l'ENM festeja sos 100 ans. », sus meteofrance.fr, (consultat lo ).
  39. ↑ « FO : qu'es Yves Veyrier, lo discret novèl patron de la confederacion sindicala ? », sus sudouest.fr, (consultat lo ).
  40. ↑ DAUR, « DAUR - Datèt Analysis for University Rankings. », sus daur-rankings.com, (consultat lo ).
  41. ↑ Malo Tiriau, « Plaqueta Alfa – ENM », (consultat lo )

Veire tanben[modificar | modificar lo còdi]

Articles connèxes[modificar | modificar lo còdi]

Ligams extèrns[modificar | modificar lo còdi]

v · m
Membres fondators de l'Universitat de Tolosa
v · m
Escòlas d'engenhaires
v · m
Escòlas intèrnas
Escòlas associadas
Aquel document proven de « https://fr.wikipedia.org/w/index.php?title=école_nationale_de_la_météorologie&oldid=212042253 ».